Kult Matki Bożej

Na szczególna uwagę wiernych, którzy odwiedzają gorajska świątynię, zasługuje jeden z ołtarzy bocznych, który jest drugim ołtarzem kościoła, noszącym imię Matki Bożej. Ten okazały obiekt wzniesiono w ostatniej ćwierci XVIII wieku w stylu rokokowym. Centrum ołtarza stanowi wczesnobarokowy obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, przykryty srebrną sukienką. Powstanie obrazu datuje się na przełom XVII i XVIII wieku. Namalowany jest farbą olejną na płótnie nabitym na deskę o wymiarach 110x80 cm. Oglądamy na nim Madonnę z Dzieciątkiem w  ujęciu półpostaci. Obraz pokrywa bogato zdobiona srebrna sukienka, spod której widoczne są jedynie twarze i dłonie malowanych postaci. Twarze są pełne, o subtelnym, delikatnym rysunku i drobnych, bardzo wyrazistych rysach. Piękno obrazu i przedstawionych nań postaci przyciąga wiernych, którzy od pokoleń przychodzą i proszą w wielorakich potrzebach: o zdrowie, szczęśliwe rozwiązanie, szczęśliwie odbytą służbę wojskową. O łaskach otrzymanych za przyczyna Matki Bożej świadczą liczne wota pozostawione przez wiernych w podzięce za okazaną pomoc. W pierwsze soboty miesiąca, w każdy 16 dzień miesiąca i w każde maryjne święto, obraz jest uroczyście odsłaniany przy śpiewie pieśni:

Witaj Gorajska, Matko Jedyna,

Uproś nam łaskę  u Swego Syna,

Uproś nam uproś, Niepokalana,

Uproś Maryjo, Matko Kochana!

Zaś przy zasłonięciu obrazu śpiewana jest pieśń:

Żegnaj Gorajska, Matko Jedyna,

Wstaw się za nami do Swego Syna,

Wstaw się, ach wstaw się, Niepokalana,

Wstaw się Maryjo, Matko Kochana!